بافت های اطراف ایمپلنت با دندان تفاوت های اساسی دارند. در دندان فایبرهای پریودنتال (لثه ای) وارد سمان دندان می شوند که به آنها الیاف شارپی گفته می شود. در حالی که فایبرهای بافت همبند ایمپلنت به صورت موازی با ایمپلنت یا اباتمنت آن قرار دارند. بعلاوه بافتهای همبند اطراف ایمپلنت دارای تعداد پایین تری از سلولهای فیبروبلاست و تعداد بیشتری از فایبرهای کلاژن نسبت به دندان هستند. جانکشنال اپی تلیوم اطراف ایمپلنت بلند تر و قابل نفوذتر نسبت به دندان هستند در حالی که لثه دندان دارای عروق خونی بیشتری نسبت به مخاط اطراف ایمپلنت است. بعلاوه حضور فایبرهای کلاژن غیرالاستیک در زیر بافت همبند مسئول وجود بافت های کراتینیزه بسیار مفید هستند.
اطراف دندان حتی بعد از جراحی یک باند ظریف از لثه در بیشتر موارد تشکیل خواهد شد در حالی که اطراف ایمپلنت در خیلی موارد علیرغم کراتیزاسیون مخاط اطراف ایمپلنت به استخوان زیرین اتصال ندارد. یک علت دیگر آن نیز این است که اتصال میان مخاط و بافت کراتیزه اطراف ایمپلنت اغلب بالاتر از استخوان قرار دارد پس الزاما بافتهای کراتیزه اطراف ایمپلنت تماسی با استخوان زیرین ندارد.
اهمیت مخاط کراتیزه برای حفظ سلامتی بافتهای اطراف ایمپلنت
تحلیل لثه اطراف دندان معمولا هم در افراد با بهداشت خوب و هم بد یافت می شود. حضور تحلیل لثه در افراد جوان به طور قابل ملاحظه ای پایین تر از افراد باسن بالاتر می باشد.
علت هم آن موارد زیر می تواند باشد:
- آسیب بد مسواک زدن.
- درمانهای ارتودنسی.
- درمانهای لثه.
به عبارت دیگر شیوع مخاطی اطراف ایمپلنت های دندان کم و ارزیابی آن مشکل است. در یک مطالعه نشان داده شد که ۲۴% ایمپلنت هایی که بلافاصله پس از کشیدن دندان قرار داده شده اند در صورت عدم دقت کافی به مشکل زیبایی لثه بر می خورند. نیاز به عرض کافی از مخاط کراتیزه یا چسبنده برای حفظ سلامتی درازمدت بافتهای اطراف ایمپلنت بسیار محل مناقشه و اختلاف نظر است.
بعضی معتقدند که عدم وجود عرض کافی از بافت کراتیزه یا چسبنده باعث تجمع جرم و پلاک بیشتر می شود که باعث بالا رفتن احتمال التهاب و تحلیل استخوان و لثه متعاقب آن می شود و بعضی دیگر اعتقاد دارند که در صورت رعایت بهداشت مناسب تفاوتی در وجود یا غیبت بافتهای کراتیزه و یا چسبنده وجود ندارد.
تحلیل مخاطی اطراف ایمپلنت
این به خوبی مشخص شده است که درمان ایمپلنت یک درمان با قابلیت پیش بینی بالا موفق در درازمدت می باشد با وجود این میزان از موفقیت بالا در بعضی موارد امکان وجود مشکل نیز وجود دارد:
- عدم جوش خوردن ایمپلنت.
- تحلیل لثه اطراف ایمپلنت.
- عفونت بافتهای اطراف ایمپلنت.
علت تحلیل مخاطی اطراف ایمپلنت به چه فاکتورهایی مرتبط است؟
- نوع بیوتایپ لثه (ضخیم یا نازک).
- وجود یا عدم وجود بافت کراتیزه یا چسبنده.
- ضخامت و ارتفاع استخوان ایمپلنت.
- زاویه قرارگیری ایمپلنت در استخوان.
- دقت و کیفیت روکش و قطعات پروتزی.
دلیل مداوا تحلیل لثه اطراف ایمپلنت چیست؟
بافت لثه اطراف ایمپلنت تاثیری برروی استخوان پوشانده ایمپلنت ندارد، پس منطق درمان تحلیل لثه اطراف ایمپلنت به دو علت می تواند باشد:
- پایین آوردن احتمال تجمع جرم و پلاک.
- دلایل زیبایی.
گزینه های درمانی برای پوشش تحلیل لثه اطراف ایمپلنت
یکی از راههای درمان ادونس فلپ بدون برش های آزاد کننده (vertical releasing) می باشد که این روش فقط در مواردی که تحلیل خیلی زیاد نیست و استخوان و لثه اطراف بین دندان سالم می باشد کاربرد دارد.
در مواردی هم بجای بافت همبند می توان از کلاژن ماتریکس زنوگرفت استفاده کرد ولی نتیجه آن به خوبی بافت همبند نیست. یکی از بهترین روشهای فلپ به همراه پیوند بافت همبند می باشد ولی این را باید در نظر داشت که با پیوند بافت نرم (لثه) استخوان اطراف ایمپلنت بازسازی نمی شود.
نتیجه گیری
در حال حاضر اطلاعات در مورد روشهای درمان تحلیل لثه محدود است. با همین اطلاعات محدود می توان گفت تحلیل لثه اطراف ایمپلنت تا ۲ میلی متر بوسیله coronally advanced flap به همراه پیوند بافت نرم (بافت همبند) یا بدون پیوند استخوان قابل انجام است ولی بهر حال می توان با اطمینان گفت که بهداشت مناسب مهمترین پارامتر در حفظ و سلامتی درازمدت لثه اطراف دندان و ایمپلنت است.
دکتر میثم آریام بهترین متخصص ایمپلنت با سال ها تجربه در کاشت ایمپلنت و ایمپلنت فوری در دندانپزشکی کسرا مشغول به کار است. جهت تعیین وقت با ما تماس بگیرید.