ضد عفونی کردن ایمپلنت دارای بیماری

کاشت ایمپلنت های دندان به روش معمولی و یا کاشت ایمپلنت فوری، علیرغم درصد بسیار بالای موفقیت از مشکلات و بیماریها مبری نیستند.

بیماری ایمپلنت (periimplantitis): بیماری است که در آن التهاب از ناحیه لثه فراتر رفته و وارد استخوان و منجر به تحلیل استخوان می شود. فاکتورهای زیادی مرتبط با بیماری ایمپلنت شناخته شده اند. گستره وسیعی از وقوع و بروز این بیماری در افراد مختلف دیده شده است.

راه های درمانی پری ایمپلنت

راههای درمانی مختلفی برای درمان پری ایمپلنتیت (periimplantitis) پیشنهاد شده است.

تلاشهای غیر جراحی خط اول راههای درمانی برای متوقف کردن تحلیل استخوان در ایمپلنت های در حال شکست هستند. در عین حال این استراتژی بسیار موفق نیست. در کل توافق کلی درمیان متخصصین ایمپلنت مبنی بر خارج ساختن یا حفظ یک ایمپلنت با تحلیل استخوان درحد ۵۰% وجود ندارد.

از آنجایی تمام پروتوکل های درمانی بیماریهای ایمپلنت شامل آلودگی زدایی سطحی (decontamination) از ایمپلنت میباشد، امکان دارد این عدم موفقیت ها مرتبط با عدم توانایی در تمیز کردن سطح آلوده ایمپلنت بیمار باشد. هدف از هر گونه درمان رژنراسیون ایمپلنت فقط حذف میکروارگانیزم ها نیست بلکه تمام محصولات و فرآورده های آنها نیز باید حذف گردد.

برداشت مکانیکی جرم از سطح ایمپلنت

اولین روش برداشت مکانیکی جرم و پلاک ها توسط اسیکلر واولتراسونیک انجام می شود. بعضی از متخصصین از وسایل روتاری برای برداشت جرم و پلاک استفاده می کنند که کار جالبی نیست چون ذرات تیتانیوم از ایمپلنت جدا شده و در محیط اطراف پخش می شود که تمیز کردن آن از استخوان تقریبا غیر ممکن است.

علت دوم نا مناسب بودن وسایل روتاری این است که در قطر های پایین ایمپلنت باعث آسیب به ایمپلنت و کم شدن استحکام آن می شوند.

به هر حال بعد از برداشت مکانیکی جرم و پلاک از دستگاه های air powder abrasion با پودر گلایسین برداشت جرم و پلاک تکمیل می شود. گلایسین نسبت به بی کربنات سدیم ارجح است چون باعث واکنش جسم خارجی در بدن نمی شود. البته در مواردی که از دستگاه های air abrasion استفاده می شود. نگرانی هایی در مورد ایجاد آمفیزم در استخوان نیز وجود دارد که البته این خطر با بکاربردن سری های (tip) بسیار ظریف که هوا را فقط محدود به ایمپلنت کند قابل جلوگیری است.

تمیز کردن شیمیایی سطح ایمپلنت

پس از این مرحله می توان با اسید سیتریک غلیظ شده ایمپلنت را آغشته و شست. اسید سیتریک غلیظ شده باعث برداشت هرگونه دبری ارگانیک باقی مانده بر سطح ایمپلنت می شود و در عین باحال باعث شستن گلایسین های باقی مانده نیز می شود.

اسید سیتریک غلیظ شده باعث تمیز شدن ریشه های دندان ها در بیماریهای لثه می شود. نگرانی هایی هم در مورد (toxic) بودن سیتریک اسید برای استخوان وجود دارد. البته در آزمایشگاه نشان داده شده است که استخوان آغشته به اسید سیتریک برای ۳۰ ثانیه گسترش سلولهای استخوان را بیشتر می کند. بعد از این مراحل ایمیلنت بوسیله نرمال سالین شسته می شود که باعث لیز (پاره شدن) غشاء باکتریها نیز می شود.

نتیجه گیری:

مراحل ضد عفونی کننده ایمپلنت های دارای بیماری در دهان توسط بهترین متخصص ایمپلنت عبارت است:

1. تمیز کردن مکانیکی با اسیکلراولتراسونیک.
2. پودر گلاسین با فشار هوا (air abrasion powder).
3. اسید سیتریک.
4. نرمال سالین.