فاکتورهای کلیدی در کاشت فوری ایمپلنت

حفظ استخوان و لثه در حین درمان های ایمپلنت بسیار مهم است. هدف از درمان ایمپلنت فوری تلاش برای حفظ کانتور ابعاد بافت ها و همچنین کاهش زمان درمان می باشد. با این وجود این روش فوری کاشت نیاز به انتخاب صحیح مورد برای به دست آوردن نتایج مطلوب دارد.

اگر تمام شرایط مطلوب نباشد باید از راه های جایگزین مثل ایمپلنت گذاری تاخیری که آن ها هم مزایای خود را دارند استفاده شود. به علاوه روش فوری نیازمند درمان جراحی مناسب پروسه های ترمیمی دقیق و تجربه ی کلینیکی بالا می باشد.

این روش دارای مزایای متعددی می باشد مثل:

1. کاهش زمان درمان.
2. کاهش تعداد جراحی ها

برای انجام ایمپلنت فوری نیاز به چه شرایطی می باشد؟

1. ثبات اولیه ایمپلنت (یعنی طوری در فک قرار بگیرد که تکان نخورد).
2. وجود استخوان کافی.
3. پر کردن فضای میان ایمپلنت و استخوان با پودر استخوان.
4. داشتن لثه مناسب و ضخیم.
5. فرم و جنس ایمپلنت مناسب

یکی از شروط بسیار مهم در ایمپلنت گذاری فوری کشیدن بدون آسیب و با دقت دندان باقیمانده است که این کار چندین مزیت دارد:

1. عدم ایجاد فشار روحی برای بیمار.
2. التیام مناسب تر زخم به علت عدم وارد آمدن فشار زیاد.
3. عدم شکستگی استخوان های نازک اطراف دندان.

با این حال هر چقدر هم احتیاط شود مقدار نیرو و آسیب به حفره دندان وارد می شود چون به هر حال عروق و فایبر ها قطع می شوند.

راه های زیادی برای کشیدن بدون آسیب دندان وجود دارد:

1. استفاده از دستگاه پیزوسرجری.
2. استفاده از پریوتوم.

عدم شکافتن لثه دارای چه محاسنی می باشد؟

نکته بسیار مهم دیگر در گذاشتن ایمپلنت فوری عدم شکافتن لثه می باشد چون باعث تحلیل استخوان می شود.

1. درد و ناراحتی بیمار کاهش می یابد.
2. تورم به حداقل یا صفر می رسد.
3. عدم تحلیل استخوان فک.
4. کیفت بهتر لثه اطراف ناحیه دندان کشیده شده.
5. حفظ خونرسانی مناسب و عدم آسیب به آن.
6. عدم آسیب به پریوست.
7. کاهش تروما جراحی.

وجود استخوان مناسب

وجود استخوان به ضخامت حداقل ۲ میلی متر برروی ایمپلنت برای جلوگیری از تحلیل لثه در آینده الزامی است. میان دو ایمپلنت هم حداقل نیاز به ۳ میلی متر استخوان داریم تا لثه (پا پیلا)بتواند در آن ناحیه رشد کند. میان دندان و ایمپلنت هم حداقل ۵/۱میلی متر فضا برای حفظ استخوان و فایبر ها مورد نیاز است. در حقیقت محل مناسب و دقیق ایمپلنت زیبایی ایمپلنت را در آینده ممکن می سازد.

در مواردی که فضای کافی وجود ندارد می توان از ایمپلنت های با خصوصیات ویژه ای استفاده کرد که آن ها اباتمنت نسبت به ایمپلنت دارای قطر کمتری هستند(platform switching). در این موارد می توان دو ایمپلنت را در فاصله ی ۳-۵/۱ میلی متری یک دیگر قرار داد.

ثبات اولیه ایمپلنت

بهترین متخصص ایمپلنت به کاشت دندان می پردازد که یک پروسه بسیار ظریف و حساس است که نه تنها نیازمند استخوان در بیرون بلکه در زیر ایمپلنت هم می باشد. بدین منظور باید حداقل ۴-۲ میلی متر استخوان در ناحیه زیر ایمپلنت برای به دست آوردن ثبات اولیه وجود داشته باشد. در مواردی که از روش به صورت فوری استفاده می کنیم بهتر است از ایمپلنت هایی با فرم تیپر(مخروطی) بهره گرفت.

فرم ایمپلنت

طرح های مختلف بر روی بیومکانیک محیطی که ایمپلنت فردی قرار است کار گذاشته شود تاثیر گذار است. نوعی از ایمپلنت در خود پیچ شوند (self tapping) بدین منظور ساخته و عرضه شدند که  درهنگام  ورود استخوان را فشرده می کنند.

بنابراین طرح کلی ایمپلنت باعث اطمینان از موفقیت حتی در زمان هایی که کیفیت و کمیت استخوان به حد کفایت نیست می شود و این خود لزوم استفاده از ایمپلنت های با کیفیت بالا را میرساند.

پر کردن فضای میان ایمپلنت استخوان و فرم لثه

پس از کشیدن دندان حدود ۵۰%از استخوان در بعد افقی تحلیل می رود. قرار دادن پودر استخوان در این ناحیه باعث:

1. تغییر پروسه التیام استخوان.
2. وجود مقداری استخوان در محل ورودی حفره.
3. جلوگیری از تحلیل لثه.
4. بهبود جوش خوردن به استخوان.

این مسئله پر کردن فضای میان ایمپلنت و استخوان در نواحی قدامی فک که زیبایی بسیار مهم است مطرح میباشد.

لثه هایی با فرم شدیدا کنگره ای بسیار مستعد تحلیل هستند. پس از کشیدن دندان لثه ها به صورت کلی دچار تحلیل می شوند.

دو راه برسی جبران آن وجود دارد:

1. پیوند لثه در زمان کاشت دندان.
2. قرار دادن پودر استخوان میان استخوان و لثه.

نتیجه گیری:

قرار گیری فوری ایمپلنت نیازمند مدیریت دقیق و پیچیده لثه و استخوان می باشد.