نقش لیزر در درمان بیماری های ایمپلنت

موکوزیت و پری ایمپلنت Pri Implantitis بیماری بافت های اطراف ایمپلنت (لثه و استخوان) می باشد که به صورت یک شرایط التهابی که در آن ایمپلنت با درجاتی از تحلیل استخوان (به میزان حداقل ۴ میلی متر) درگیر می باشد. خون ریزی و ترشح چرک در لمس Probing هم وجود دارد. پری ایمپلنت در حدود ۱۰ درصد از ایمپلنت ها رخ می دهد و ۲۰ درصد بیماران طی ۵ تا ۱۰ سال بعد از انجام کاشت دندان به آن مبتلا می شوند.

علل پری ایمپلنت چیست؟

1. بهداشت نا مناسب و وجود جرم و پلاک.
2. سابقه قبلی بیماری های لثه.
3. باقی ماندن چسب روکش در زیر لثه.
4. فشار های زیاد حاصل از دندان قروچه.
5. سیگار.
6. بیماری های پزشکی مثل دیابت کنترل نشده، پوکی استخوان و بیماری های نقص سیستم ایمنی ویروسی.

به صورت ایده آل، درمان پری ایمپلنت باید بر روی کنترل عفونت، ضد عفونی سطح ایمپلنت و باز سازی بافت های از دست رفته ارتقا بهداشت بیمار باشد. بدین منظور روش های درمانی جدید مثل لیزر درمانی و درمان با فتودینامیک مورد استفاده قرار می گیرند.

ضد عفونی کردن سطح ایمپلنت به وسیله لیزر Er:YAG

خصوصیات سطح ایمپلنت مثل (خشن و نا صاف بودن سطح) نقش بسیار مهمی در جوش خوردن استخوان و بقا دراز مدت ایمپلنت ها دارد. لیزر Er:YAG دارای قابلیت جذب بالا توسط آب می باشد. این لیزر قادر به برداشت لایه اکسید آغشته به میکروب از سطح ایمپلنت می باشد، بدون این که خصوصیات سطح یا استخوان اطراف را تغییر دهد.

البته در صورتی که انرژی لیزر از ۱۴۰ تا ۱۸۰ mj بر pluse بالاتر رود، تغییراتی در خصوصیات سطحی ایمپلنت رخ می دهد ولی در مقادیر پایین تر از ۱۰۰ mj بر pluse و ۱۰ pluse  بر s  بسیار ایمن می باشد. در نتیجه به نظر می رسد ضد عفونی کردن سطح ایمپلنت به وسیله لیزر Er:YAG یک پروتکل درمانی نوید بخش در آینده است.

افزایش جوش خوردن ایمپلنت به استخوان به وسیله لیزر دی اکسید کربن (co2)

استفاده از لیزر co2 در دندانپزشکی ایمپلنت به علت جذب حداقل آن به ایمپلنت و در نتیجه بالا نرفتن دما  رو به افزایش است. تابش لیزر co2 به سطح ایمپلنت باعث بالا رفتن تعداد سلول های استخوان ساز (استئوبلاست) به سطح آن و در نتیجه ارتقا استخوان سازی می شود. درمان پری ایمپلنت با استفاده از لیزر co2 تسریع می شود البته در صورتی که بیش از حد تابانده شود، حرارت بالا می رود و در نتیجه جوش خوردن استخوان به ایمپلنت به خطر می افتد. بنابراین فهم ارتباط میان انرژی لیزر به کار رفته و اثرات درمانی بسیار حیاتی است.

پروتکل درمانی پری ایمپلنت توسط لیزر

از لیزر ER:YAG برای برداشت بافت های ملتهب لثه و ضد عفونی کردن سطح ایمپلنت (بدون شکافتن لثه) به آن توسط روش های غیر جراحی درمان لثه انجام می شود. در این تکنیک یک لخته خون تشکیل می شود و ناحیه استخوان تحلیل رفته شروع به ترمیم می کند. البته مطالعات علمی در مورد این روش انجام نشده است و صرفا بر اساس تجارت کلینیکی متخصصین ایمپلنت شکل گرفته است.

نقش فتودینامیک تراپی در درمان پری ایمپلنت

درمان فتودینامیک یک استراتژی درمانی جدید می باشد که از منابع نوری منوکروماتیک (۶۳۰-۷۰۰nm) و یک ماده حساس به نور مثل متیلن بلو یا تولید ین در حضور اکسیژن برای ایجاد انواع اکسیژن منال استفاده می کند. این اکسیژن منال (reactive)  قادر به آسیب به سلول های هدف شامل سلول های میکروبی و توموری می شود.

مزایای فتودینامیک تراپی

1. حساسیت بالای آن به سلول های هدف.
2. سازگاری بالا با سلول های سالم انسانی.
3. اثرات جانبی گرمایی و شیمیایی پایین.
4. مقاومت پایین میکروب ها در برابر آن.

نتیجه گیری:

با این حال تاثیرات کلینیکی لیزر به عنوان یک درمان جانبی در کنار درمان های سنتی جرم گیری هنوز مورد شک و تردید است به این معنی که درمان های سنتی به تنهایی هم این نتایج را می دهند و الزامی به استفاده از فتودینامیک تراپی در کنار آن ها نیست. در نتیجه نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد.

نقش لیزر در قرار دادن ایمپلنت

به صورت کلی لیزر در قرار دادن ایمپلنت نقش خاصی ندارد و فقط می تواند برای شکافتن لثه به کار رود که آن هم حسن زیادی نسبت به تیغ جراحی ندارد و در نهایت جای هر دو باید بخیه شود ولی متاسفانه تبلیغات اشتباه و دروغین در مورد جایگذاری ایمپلنت با لیزر می شود. قابل ذکر است که درد حاصل از برش با تیغ و لیزر هیچ گونه تفاوتی با یک دیگر ندارند.

دکتر آریام بهترین متخصص ایمپلنت در دندانپزشکی کسرا آماده کاشت دندان برای شما عزیزان می باشد، کافیست با ما تماس بگیرید و برای مراجعه نوبت خود را رزرو کنید.