

کلید فهم نقش ایمپلنت های دندانی وابسته به درک این موضوع است که آنها یک راه برای جایگزین دندان های از دست رفته هستند و نه روشی برای درمان دندانها و یا بیماریهای لثه.
ایمپلنت روش درمان مناسب در چه مواردی است؟
ایمپلنت روش درمان بسیار مناسب در ۳ مورد زیر است:
- وقتی دندان به واسطه ضربه و یا پوسیدگی زیاد از دست رفته باشد.
- در بیماریهای لثه که بعضی از دندانها از دست رفته باشند و تعدادی قابل نگهداری باشند.
- در مواردی که هر دو علت دندان و لثه ای باعث از دست رفتن دندان می شود.
در روش درمانی ایمپلنت چه مواردی اهمیت دارد؟
- درک محیط (Contex) بیولوژیکی که در آن ایمپلنت قرار است عملکرد داشته باشد.
- ارزیابی مناسب شدت بیماریهای لثه (پریودونتیت) و پیچیدگی مدیریت آن چه با حفظ دندان و چه با کشیدن آن و جایگزینی آن با ایمپلنت.
بصورت کلی درمان بیماران باید در یک تصویر بزرگتر دید big picture بدین معنی که هدف صرفا قرار دادن ایمپلنت نیست و تمام جنبه های دهان و بدن بیمار را نیز باید در نظر گرفت. ایمپلنت در بیماران با دندان باید به عنوان وسیله ای کمکی برای حفظ دندانهای باقیمانده در نظر گرفته شود نه راهی برای سریع تر کشیدن دندان و جایگزین کردن آن با ایمپلنت.
چه اقداماتی برای شروع درمان ایمپلنت باید انجام شود؟
قدم اول:
اولین گام برای درمان بیمار با ایمپلنت انجام آزمایشات لثه دندانها باقیمانده است، همچنین باید وسعت و شدت بیماری های لثه را نیز مشخص کرد که انجام این کار ها توسط بهترین متخصص ایمپلنت مراجعه شده به وی به شما توصیه می شود.
قدم دوم:
مشخص کردن بیماریهای سیستمیک (پزشکی) شخص می باشد. سلامت و بیماریهای شخص کاملا برروی درمان ایمپلنت در کوتاه مدت (پروسه جراحی) و دراز مدت (پس از انجام روکش) تاثیر گذاراست (دیابت – چربی – پوکی استخوان و…).
سیگار کشیدن یک پارامتر بسیار مهم در موفقیت ایمپلنت فوری یا معمولی می باشد.
یک نکته مهم:
به بیماران دارای بیماری لثه باید قبل از کشیدن و قرار دادن ایمپلنت در مورد ریسک بیشتر ایجاد مشکلات لثه ایمپلنت در آنها تذکر داد.
قدم سوم:
ارزیابی بیمار از نظر نوع پروتز مورد نیاز می باشد. این مرحله باید با توجه به استخوان موجود در بیمار و امکان قرار دادن ایمپلنت انجام شود. در اشخاص دارای بیماریهای لثه که اقدام به گذاشتن ایمپلنت می کنند بهداشت منظم و جلسات دوره ای چک آپ در جلوگیری از بیماریهای لثه ایمپلنت و دندانهای باقیمانده بسیار کمک کننده است.
اهمیت استخوان باقیمانده هنگام کاشت ایمپلنت
در کشیدن دندان بخصوص دندانهای ۲ و ۳ ریشه حتما باید بصورت محافظه کارانه دندان را خارج ساخت تا کمترین آسیب به استخوان باقیمانده وارد شود. می توان از روشهایی مثل شکستن دندان (قطعه قطعه کردن) استفاده کرد در مواردی که دندانها به سختی و با فشار کشیده شوند اکثرا نیاز به پیوند استخوان و بازسازی استخوان بیمار می باشد.
در نواحی زیبایی و در مواردی که خط لبخند بیمار بالا است و مقدار زیادی از لثه بیمار دیده می شود اکثرا پس از کشیدن دندان نیاز به پیوند استخوان می باشد.
آزمایش HbAc1 برای افراد کاندید کاشت ایمپلنت
دیابت و سیگار برروی وسعت و شدت بیماریهای لثه چه در دندان و چه در ایمپلنت تاثیر زیادی می گذارند
بنابراین باید درباره کنترل بیماری شخص سئوال پرسیده شود و آزمایش HbAc1 او بررسی شود. این آزمایش قند خون را در ۹۰ روز مشخص می کند. هرچه مصرف سیگار شخص کمتر باشد میزان موفقیت ایمپلنت در کوتاه مدت از دراز مدت کمتر است.
به عبارت دیگربیماران با کنترل ضعیف دیابت و میزان سیگار بسیار زیاد (۲ بسته و بیشتر) در روز حتی امکان دارد در التیام و جوش خوردن زخم دچار مشکل شوند و بهتر است پروسه ایمپلنت تا زمان بهبودی به تعویق بیافتد.
بصورت کلی التهاب ناشی از بیماریهای لثه در صورتی که همراه با التهاب حاصل از دیابت و یا حتی چاقی مفرط شود حتی می توان برروی قلب و عروق بیمار نیز تاثیر بگذارد.